انگلیسی پزشکی ( Medical English)، زبان تخصصی  پزشکان و کلیه شاغلان در محیط های درمانی است. البته قطعا منظور من کارمندان بخش حسابداری بیمارستان یا سایر کارمندان بخش اداری بیمارستان ها نیست بلکه منظور کادر درمان است که از پرستار شروع می شود و به سایر مشاغل درمانی مربوط می شود.

زبان تخصصی انگلیسی پزشکی زیر مجموعه ” انگلیسی برای اهداف ویژه” (ESP ) است و از زبان عمومی (General English) متفاوت است. منظور از انگلیسی پزشکی، صرفا زبانی نیست که پزشکان در حرفه پزشکی مورد استفاده قرار می دهند بلکه سایر شاغلان این رشته مثل دندانپزشکان، داروسازان، پرستاران و شاغلان در رشته های علوم  آزمایشگاهی، فیزیوتراپی، رادیولوژی و غیره را شامل می شود.

بخشی از انگلیسی پزشکی یا زبان تخصصی پزشکی شامل اصطلاحات تخصصی فنی  در این رشته می شود. این اصطلاحات ، حامل علم  پزشکی هستند. علم از طریق همین اصطلاحات تخصصی به دانشجویان و شاغلان رشته های پزشکی منتقل می شود، بخشی دیگر  از زبان تخصصی انگلیسی پزشکی شامل مکالمات روزمره و حتی عامیانه می شود که در محیط های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد. این زبان همچنین دارای کلمات اختصاری است. افرادی که خارج از حرفه ای پزشکی باشند اصطلاحات این رشته را درک نمی کنند چون بخش اعظم اصطلاحات در حیطه کار پزشکی است که جز پزشک و کادر درمان کسی از آن سر در نمی آورد. زبان تخصصی پزشکی یا انگلیسی پزشکی ، عرصه ای بسیار خاص است که کسی نمی تواند از آن سر در بیاورد. زبان پزشکی قلمروی است که باید وارد آن شد و آن را فهمید.

ویژگی های ساختاری انگلیسی تخصصی پزشکی:

• اصطلاحات پزشکی

اولین و گسترده ترین ویژگی برای انگلیسی پزشکی ، استفاده گسترده از  اصطلاحات مختلف در رشته های پزشکی است. اصطلاحات تخصصی رشته پزشکی ریشه یونانی- رومی دارد. برای مثال اصطلاح پزشکی laparoscopy    ریشه در این دو زبان دارد.  کلمه یونانی lapara به معنی پهلو و کنار است. کلمه skopeo به معنی دیدن یا بررسی کردن است. لاپاراسکوپی عملی است که در شکم یا لگن با استفاده از برش های کوچک و با کمک دوربین انجام می شود. لاپاراسکوپ با چند بریدگی کوچک در شکم، به تشخیص یا مداخلات درمانی کمک می کند.

اصطلاحات پزشکی اغلب کلمات ترکیبی هستند که پیشوند ها و پسوندهای قابل پیش بینی دارند و اغلب با واژگان خاص و یا در عبارت های خاص بیان می شوند. یکی از ویژگی های اصلی اصطلاحات پزشکی خاص که ریشه در زبان های یونانی- رومی دارند این است که تلفظ منحصر بفرد دارند و به هیچ وجه کلمات و اصطلاحات دیگری با آن تلفظ خاص شباهت ندارد. بنابراین به پزشکان انگلیسی زبان این امکان را می دهد که بدون هیچ ابهامی کلمات و اصطلاحات مورد نظر را بیان کنند و دقت کارشان بالا برود. به عبارتی دیگر اصطلاحات تخصصی پزشکی در زبان انگلیسی تلفظ شان خاص و برجسته است.

• ساختارهای دستوری یا گرامری                       

دومین ویژگی کلیدی ، استفاده از ساختارهای دستوری است که لحن زبان را خنثی، تجربی و عینی نگه می دارد. اولین  مورد از برجسته ترین ساختارهای دستوری در انگلیسی پزشکی استفاده از  افعال مجهول (passive ) در نگارش است.

the procedure was performed 

the research findings will be discussed

دومین  ویژگی های دستوری زبان تخصصی پزشکی، استفاده از کلمات اسم ساز  یا همان اسم سازی (  nominalisation ) است. منظور از کلمات اسم ساز کلماتی هستند که افعال و  صفت ها را به اسم یا عبارت های اسمی تبدیل می کنند.

مکالمه انگلیسی برای مطب و بیمارستان ها، زبان تخصصی پزشکی نیست

توجه داشته باشید که منظور ما از انگلیسی تخصصی پزشکی، اصطلاحات، علائم اختصاری و سبک نگارش مخصوص انگلیسی است که در کلاس های رشته های پزشکی در دانشگاهها تدریس می شود، در محافل علمی در قالب مقالات تخصصی رشته پزشکی به نگارش در می آید و یا در کنفرانس های علمی درباره اش صحبت می شود. به هیچ وجه تمرین انگلیسی مکالمه بیمار  با پزشک در داخل  مطب  در زمره انگلیسی پزشکی قرار نمی گیرد. این مورد جزو موقعیت هایی است که زبان آموزان علاقه مند می توانند مکالمات رایج در مطب و بیمارستان ها را تمرین کنند تا در صورت نیاز در یک کشور انگلیسی زبان ، بتوانند نیازهای خود را رفع کنند. شاید به عنوان بیمار که می خواهید با یک پزشک انگلیسی زبان صحبت کنید ، بتوانید یک یا چند اصطلاح مورد نیاز خود را به انگلیسی بیان کنید اما در هر حال این مورد در دسته بندی انگلیسی تخصصی پزشکی قرار نمی گیرد چون نه شما دانشجوی رشته های پزشکی هستید و نه قصد دارید در محیط های بیمارستانی مشغول به کار شوید.  منظور از انگلیسی تخصصی ، برای کسانی است که در رشته تخصصی مورد نظر تحصیل می کنند یا در آن رشته شاغل هستند.

می خواهم با یک مثال این موضوع را بهتر برای شما تشریح کنم. شما در مکالمات انگلیسی تمرین هایی را در مورد چگونگی صحبت کردن در رستوران ها انجام می دهید. اینکه چطور غذا سفارش دهید و اسم یک سری از غذا ها و پیش غذاها را هم یاد می گیرید تا نیاز خود را رفع کنید اما فردی را تصور کنید که آشپز است و می خواهد در یک کشور انگلیسی زبان به حرفه آشپزی ادامه دهد. اگر این فرد انگلیسی تخصصی حرفه آشپزی را به خوبی تمرین کند آنگاه می توان گفت که او انگلیسی تخصصی آشپزی را بلد است اما کسی که برای غذا خوردن در رستوران چند تا اصطلاح یاد می گیرد ، انگلیسی تخصصی محسوب نمی شود.

رابطه ترجمه و متون تخصصی رشته های پزشکی